Hayal kırıklıklarıyla örülmüş kaldırımlar
Karanlığa sığınmış aydınlıktan korkan
Bir şehre bakıyorum tepelerden
Ufukları kapkara bulutlu
Yer gök bir olmuşta
Yağmur arındıramamış sokaklarını
Bir şehre bakıyorum tepelerden
Karşımda senin yüzün
Hiç değişmemiş gözlerin
Hayasızca bakıyor yine
Uzanıyor tutamuyorum
Haykırışlarım sessız bu kez
Çünkü hayalin bile esir olmuş bu şehre
‘’ Karanlık Şehrin İnsanları’’ EMRE AFACANOĞLU
ruhuna sağlık...
YanıtlaSil